W zeszłym tygodniu
opiekunowie-wychowawcy z "Sopockiego Domu" uczestniczyli w ważnej
konferencji cyklicznie organizowanej przez Urząd Miasta Sopot, Szkołę Wyższą
Psychologii Społecznej oraz Fundację Czyste Dźwięki. Tym razem spotkanie
dotyczyło profilaktyki i terapii uzależnień behawioralnych wśród młodych ludzi.
Wykłady poprowadzili doświadczeni specjaliści teoretycy, badacze, jak i
praktycy z dziedziny psychologii, pedagogiki i terapii uzależnień.
Jednym
z większych zagrożeń współczesnego świata jest świat mediów, gier
komputerowych, wirtualnych społeczności, który przyciąga i może zniewolić
młodych ludzi. Jednak podstawowym pytaniem, towarzyszącym wykładom była
refleksja czy w ogóle można usunąć z życia wszystko to, co gubi człowieka, a
jednocześnie jest dla niego ocaleniem... Jeśli w ten sposób potraktuje się
problem uzależnienia to okazuje się, że młodzi ludzi, a często również dorośli,
uciekają od przejawów życia
zewnętrznego by ochronić się przed jego zagrożeniami, jakim jest samotność i niezrozumienie
wśród tłumu szkolnego czy w środowisku rodzinnym. Uciekają również do świata, który zaspokaja ich potrzeby
bezpieczeństwa i przynależności. Tam niewymagane są panowanie nad emocjami,
kompetencje społeczne, umiejętność rozwiązywania problemów. Wystarczy jednym
kliknięciem zerwać połączenie.
Takie rozumienie uzależnień behawioralnych
wśród młodzieży rodzi jednak więcej pytań niż odpowiedzi: jakie oczekiwania od
świata i dorosłych mają dziś młodzi ludzie?, przed czym świat wirtualny ratuje
dziecko?, od czego zaczął się w jego życiu kryzys? I wreszcie ważne pytanie do
nas samych: jak możemy my rodzice, nauczyciele, opiekunowie, terapeuci pomóc
rozumieć rzeczywistość, jeśli w natłoku informacji, wartości, światopoglądów i
paradygmatów naukowych niejednokrotnie gubimy się sami? Jak przekonać młodego
człowieka żeby wybrał świat poza-wirtualny?
Specjalistów
świata relacji społecznych czeka niełatwe zadanie. Trzeba jednak podkreślić, że
w budowaniu silnej tożsamości, zakorzenionej w rzeczywistym środowisku najważniejszą
rolę odgrywa wspólnota rodzinna, potem
rówieśnicza oraz ogólnoludzka, dlatego dbałość o jasność reguł, pozytywne więzi
i poszanowanie każdej, nawet najmłodszej indywidualności rozwijającej się w
takiej wspólnocie zawsze powinna być punktem wyjścia w profilaktyce i terapii
każdego rodzaju uzależnień.
